மநுவின் பெண்கள்

'இந்த உலகில் ஆண்களை மயக்கி தவறான வழியில் செல்லத் தூண்டுவது பெண்களின் இயல்பாகும். அந்தக் காரணத்துக்காகவே, விவேகமுள்ளவர்கள் பெண்களுடன் சவகாசம் செய்யும்போது, ஒருபோதும் எச்சரிக்கையின்றி இருக்க மாட்டார்கள்.'

II 213

'ஏனெனில், இந்த உலகில் பெண்கள் ஒரு முட்டாளை மட்டுமின்றி, ஒரு கல்விமானையும் பாதை தவறி செல்லச் செய்வதற்கும் மற்றும் தமது விருப்பத்துக்கும் கோபத்துக்கும் அடிமையாக்குவதற்கும் வல்லமை உள்ளவர்கள்.'

II 214

'ஒருவர் தனது தாயாருடனோ, சகோதரியுடனோ அல்லது மகளுடனோ ஒரு தனிமையான இடத்தில் உட்கார்ந்திருக்கக் கூடாது. ஏனெனில், உணர்வுகள் சக்தி வாய்ந்தவை. அது ஒரு கல்விமானைக்கூட அடிமைப்படுத்திவிடும்.'

II 215

'பெண்கள் அழகை எதிர்பார்ப்பதில்லை. அது போன்றே வயதைப் பற்றியும் கவலைப்படுவதில்லை. அவன் ஓர் ஆணாக இருந்தால் போதும் என்று நினைக்கிறார்கள். அவர்கள், அழகுடைய ஓர் ஆணுக்கு மட்டுமின்றி, அழகற்றவருக்கும் தங்களை விட்டுக் கொடுக்கிறார்கள்.'

IX 14

'ஆண்களின் பாலான தங்களுடைய வெறி ஆர்வத்தின் வாயிலாக, தங்களுடைய மாறத்தக்க மனோநிலையின் வாயிலாக, இயல்பான ஈவிரக்கமற்ற இயல்பின் வாயிலாக அவர்கள் - இந்த உலகில் எவ்வளவு கவனமாக பாதுகாப்புடன் வைக்கப்பட்டிருந்தாலும் தங்கள் கணவன்மார்களிடம் விசுவாசமற்றவர்களாகி விடுகிறார்கள்.'

IX 15

'உலகத்தைப் படைத்தவர் பெண்களை எவ்வாறு படைத்திருக்கிறார் என்பதைத் தெரிந்துகொண்டுள்ள நிலைமையில், ஒவ்வொரு ஆணும், அவர்களைக் காவல் காப்பதற்கு மிகவும் உறுதியாகத் தம்மை ஈடுபடுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.'

IX 16

'(அவர்களை உருவாக்கும்போது) கடவுள் பெண்களுக்கு அவர்களின் பதவி, நகைகள் ஆகியவற்றின் மீது அவர்களுக்குப் பிரேமையையும் மற்றும் தூய்மையற்ற விருப்பங்கள், ஆங்காரம், நேர்மையற்ற தன்மை, தீங்கான கெட்ட நடத்தை ஆகியவற்றை உடையவர்களாகவும் படைத்தார்.'

IX 17

இந்துக்களுக்குச் சட்டம் வழங்கிய மநுதான் பெண்களின் வீழ்ச்சிக்குக் காரணம் என்று வாதிடும்போது அம்பேத்கர் மேற்கண்ட மநுஸ்மிருதிகளை எடுத்தாள்கிறார். மநுவுக்கு முந்தைய காலத்தில் பெண்கள் உயர்ந்த நிலை வகித்ததையும் மநுவுக்குப் பிறகு பெண்களின் நிலை சீரழிய ஆரம்பித்ததையும் அம்பேத்கர் ஆதாரங்களுடன் விளக்குகிறார்.

வேதகாலத்துக்குப் (கிமு 1500) பிறகு 'இந்திய மாதர்களின் நிலை மிகவும் சீரழிந்துவிட்டதென்பது உண்மையே' என்கிறார் லாலா லஜபதிராய். அதற்கான காரணமாக இவரும் மநுவையேச் சுட்டிக் காட்டுகிறார். காதரீன் மேயோவின் மதர் இந்தியா நூலுக்கு அவர் எழுதும் மறுப்பில் (இந்திய விடுதலைப் போராட்டம்) கீழ்வரும் ஸ்மிருதிகளை அவர் அளிக்கிறார்.

அத்தியாயம் IX

'குழந்தைப் பருவத்தில் பெண் தந்தைக்கு அடங்கி நடக்கவேண்டும். யௌவனப் பருவத்தில் புருஷனுக்கு அடங்கியிருக்கவேண்டும். புருஷன் இறந்தபிறகு, மக்களுக்கு அடங்கியிருக்கவேண்டும். பெண்களுக்கு ஒருபோதும் சுதந்தரம் கிடையாது.

'வீட்டு வேலைகளைப் பெண்கள் செவ்வையாகவும் சந்தோஷமாகவும் செய்யவேண்டும். வீட்டுப் பாத்திரங்களை அவர்கள் சரியாக சுத்தம் செய்யவேண்டும். தம்மிஷ்டப்படி ஒரு செலவும் செய்யக்கூடாது.

'வீட்டிலுள்ள புருஷர்கள் இரவும் பகலும் பெண்களைத் தமது பாதுகாப்பில் அடக்கி வைத்திருக்கவேண்டும்.'

பெண்களின் முதல் முக்கியத் தொழில், திருமணம் செய்துகொள்வது. ரிக் வேதம், பத்தாம் அத்தியாயத்தில் 36வது சூத்திரம் விவாக மந்திரம் பற்றியது. விவாகத்தின்போது ஒரு மணமகனும் மணமகளும் கூறும் மந்திரங்கள் பின்வருமாறு.

மணமகன் :

'வாழ்நாள் நலம் பெறும் பொருட்டு உன்னை வலக்கையால் பாணிக்ரகணம் செய்கிறேன். உன் கணவனான என்னோடு மூப்பெய்தும் வரை வாழ்வாயாக. நாமிருவரும் சேர்ந்து இல்லறம் நடாத்தும் பொருட்டு ஆரியமான், பகன், காவித்ரன், பரமோதி முதலிய தேவர்கள் உன்னை எனக்குத் தந்தருளினார்கள்.'

மனைவி, கணவன் வீட்டை வந்தடைந்தவுடன் பின்வருமாறு நல்வரவு கூறப்படுகிறாள்.

'பொருட் செல்வமும், மக்கட் பேறுமடைந்து பல்லாண்டு ஷேமமாய் வாழ்வாயாக. கண்ணும் கருத்துமாய் இல்லறம் நடத்துவாயாக. புருஷனிடம் அன்பாயிருப்பாயாக. முதுமைப் பருவத்து இம்மனைக்கு நாயகியா யிருப்பாயாக. இம்மனைவிட்டு ஒரு நாளும் நீங்கா திருப்பாயாக. புத்திர பௌத்திரர்களைப் பெற்று சுகம் பெறுவாயாக.'

பெண்களின் முக்கியத் தொழில், 'சுத்த ரத்தமுள்ள சந்ததிகளைப் பெற்றெடுப்பதே' என்கிறார் மநு. சுத்த ரத்த சந்ததிகளை உருவாக்குவது எப்படி என்பதை மநுவே விளக்குகிறார்.

1. சதிபதிகளை ஜாக்கிரதையாகத் தேர்ந்தெடுக்கவேண்டும்

2. சுய ஜாதியில் விவாகம் செய்துகொள்ளவேண்டும்

3. பெண்கள் கற்புக்கு உயர்ந்த லட்சியங்கள் ஏற்படுத்தவேண்டும்

4. மனைவி மீது புருஷனுக்குப் பூரண அதிகாரம் அளிக்கவேண்டும்

5. புறச்சாதி மணத்தால் விளையும் தீமைகளைக் கண்டிக்கவேண்டும்

6. கலப்பு விவாகத்தில் பிறக்கும் சந்ததிகளை கீழ்ச்சாதியாக மதிக்கவேண்டும்.

'இவைகளை (இந்த புஸ்தகங்களையும் சாதிரங்களையும்) ஒப்புக் கொள்ளுகிறவனும் உண்மையான சநாதன ஹிந்து என்று சொல்லிக் கொள்ளுகிற எவனுக்கும் பெண்கள் சுதந்திரத்தைப் பற்றி பேச உரிமை இல்லை என்பதே தான் எனது அபிப்பிராயம்.' என்கிறார் தந்தை பெரியார்.

'வேறு எந்தக் காரியத்துக்காகவும் இந்து மதத்தை ஒழிக்காமல் தாட்சண்யம் பார்ப்பதாயிருந்தாலும் பெண்களுடைய சுதந்திரத்தை உத்தேசித்தாவது இந்து மதமென்பது அழிய வேண்டியது மிக்க அவசியமாகும்.'

'பெண்கள் விடுதலைக்கு வெளியில் வருபவர்கள் பெண் சம்மந்தமான இந்துமத தர்மத்தையும், சாஸ்திரத்தையும், புராணத்தையும், இதிகாசத்தையும் நீதிக் கதையையும் ஒதுக்கி வைத்து விட்டுத்தான் வர வேண்டும். அப்படிக்கில்லாமல் மேற்கண்ட அழுக்கு மூட்டைகளைச் சுமந்து கொண்டு யார் எங்கு போய் பெண்கள் சுதந்திரம் பேசினாலும் அது கட்டுப்பாடு உள்ள அடிமை பிரகாரமாகத்தான் முடியுமே தவிர அது சிறிதும் விடுதலையை உண்டாக்காது.

'மற்றும் பெண்களைப் படிக்க வைக்க வேண்டும் என்று சொல்லி எழுத்து வாசனையுண்டாக்கி அவர்கட்கு அரிச்சந்திர புராணத்தையும், நளாயினி கதையையும், இராமாயணத்தையும், பாரதத்தையும் படிக்க வைத்தால் பின்னும் அதிகமாக அடிமைகள் ஆவார்களா? சுதந்தரமடைவார்களா? என்பதை நீங்களே யோசித்துப்பாருங்கள்.'