சாருவின் வெறிபிடித்த ரசிகர்கள்

சாருவின் பெயர் பொதுவெளியில் இப்படி அடிபடுவது இது முதல் முறையல்ல. நிச்சயம் கடைசிமுறையாகவும் இருக்கப்போவதில்லை. நித்யானந்தா விவகாரம் முடிந்து, ஒரு சிறிய இடைவெளிக்குப் பிறகு மீண்டும் சாருவின் திருவிளையாடல் தொடங்கிவிட்டது. கடந்த ஒரு வாரமாக ட்விட்டர், ஃபேஸ்புக், பிளாக், யூட்யூப், கூகிள் பஸ் என்று எங்கும், எதிலும் சாரு. பக்கம் பக்கமாக விவாதங்கள், வாதங்கள், சப்பைக்கட்டுகள், குற்றச்சாட்டுகள், வியாக்கியானங்கள். முழுப் பின்னணியையும் அறிந்துகொள்ள தமிழச்சியின் இந்தப் பதிவையும், வினவு நேற்று வெளியிட்டுள்ள ஆழமான சம்மிங் அப் கட்டுரையையும் வாசிக்கலாம்.

ஒவ்வொரு முறை சாரு அம்பலப்படுத்தப்படும்போதும் அவருடைய ஃபேன் கிளப் எண்ணிக்கை கணிசமாகக் கூடுவது வாடிக்கை. அதே போல், ஒவ்வொரு முறையும் அவர் பிம்பத்தைத் தூசு தட்டி தூக்கி நிறுத்த அவர் வாசகர்கள் பிரயத்தனப்படுவதும் வாடிக்கையே. இந்த முறையும் அதுதான் நடந்திருக்கிறது. சாரு ஒரு பெண்ணுடன் ஆபாச சாட் செய்தார் என்பதை ஆதாரத்துடன் தமிழச்சி வெளிக்கொண்டு வந்தபோது,  உடனடியாக தமிழச்சி மீதுதான் பாய்ந்தார்கள். சாருவைக் குறை சொல்லும் உன் யோக்கியதை என்ன? இந்த சாட் அவருடையதுதான் என்பதற்கு என்ன ஆதாரம்? இதை ஏன் நீ வேண்டுமென்றே செய்திருக்கக்கூடாது?

பிறகு, பாதிக்கப்பட்ட அந்தப் பெண் மீது. சாரு பற்றி தெரிந்தும் யார் உன்னை அவரிடம் உரையாடச் சொன்னது? சாரு அசிங்கமாகப் பேச ஆரம்பித்தபோதே ஏன் துண்டித்துக்கொள்ளவில்லை? நீ இடம் கொடுக்காமலா அவர் இப்படிப் பேசுவார்? உன் பின்னணி என்ன?  நீ ஏன் தமிழச்சியிடம் அடைக்கலம் புகுந்தாய்? சாரு செய்ததது தவறு என்றால் அவரை மாட்ட வைக்க நீங்களிருவரும் சேர்ந்து வலை பின்னியது தவறாகாதா?

தமிழச்சி மீதும் பாதிக்கப்பட்ட அந்தப் பெண் மீதும் அறச்சீற்றத்தை பாயிண்ட் பை பாயிண்ட் வெளிப்படுத்திய அத்தனைபேருக்கும் சாருவின் நிஜ முகம் தெரியும் என்பதுதான் வேடிக்கையான, வேதனையான உண்மை. சாரு ஒரு பெண் பித்தன் என்பது அவர்களுக்குத் தெரியும். மலிவான எழுத்து வியாபாரி என்பது தெரியும். அடிப்படை நேர்மையற்ற மனிதர் என்பதும் பச்சோந்தி போல் நிறம் மாறுபவர் என்பதும் தெரியும். தெரிந்தும் அவரை அவர்களால் ரசிக்க முடிகிறது. ஏன்? சாரு தன்னை ஒரு மகாத்மாவாக என்றுமே முன்னிறுத்தியதில்லையாம். அவர் காரக்டரே அப்படித்தானாம். தன் இச்சைகளை, அசிங்கங்களை அவர் என்றுமே மறைத்துக்கொண்டதில்லையாம். உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசுவதில்லையாம். அநாகரிகமான, அசிங்கமான, வக்கிரமான எண்ணங்களையும்கூட துணிச்சலாக அப்படியே வெளிப்படுத்திவிடுவாராம்.

அதாவது, சாருவின் தனித்துவமான இயல்பு இது. அவரால் இப்படித்தான் இருக்கமுடியும்.  சாருவின் ரசிகர்கள் அவரை ஏற்றுக்கொண்டது போல் மற்றவர்களும் அவரை ஏற்றுக்கொண்டுவிட்டால் பிரச்னையில்லை. ஆனால், பாதிக்கப்பட்ட அந்தப் பெண் சாருவை அவர் குறைகளுடன் எற்றுக்கொள்ளவில்லை. சாருவை அம்பலப்படுத்த முயற்சி செய்த தமிழச்சியின் தவறும் அதுவே.

இதே காரணத்துக்காக இப்போது வினவு மீதும் தாக்குதல் தொடுக்கப்படுகிறது. அவர்கள் எப்போதும் எதையாவது எதிர்த்துக்கொண்டே இருப்பார்கள். வினவு ஒருவரைத் திட்டுவது பெரிய விஷயமில்லை. அவர்கள் இதுவரை யாராவது ஒரு வார்த்தை பாராட்டியிருக்கிறார்களா? எதையாவது உருப்படியாகப் புரிந்துகொண்டிருக்கிறார்களா? சாருவை ஆபாச எழுத்தாளன் என்று சொல்வதற்கு இவர்களுக்கு என்ன யோக்கியதை இருக்கிறது? இவர்களுடைய பதிவுகளில் எத்தனை ஆபாசமான வார்த்தைகள் இடம்பெற்றிருக்கின்றன என்பதைப் பட்டியலிடவா?

வேறு சில நண்பர்கள் புதியதொரு குற்றச்சாட்டையும் வினவு மீது இன்று சுமத்தினார்கள். அதாவது, தமிழச்சியுடன் கூட்டுச் சேர்ந்து, அந்தப் பெண்ணையும் பயன்படுத்திக்கொண்டு, சாதுரியமாக சாருவிடம் பேசி அவர் பாஸ்வர்டை வாங்கியிருக்கிறது வினவு. பிறகு இவர்களே சாரு பேசுவது போல் பேசியிருக்கிறார்கள். அதையே ஆதாரமாகவும் காட்டியிருக்கிறார்கள். ஓரளவுக்கு சாரு அந்தப் பெண்ணிடம் வழிந்திருக்கிறார் என்பது மட்டுமே உண்மை. பாஸ்வர்ட் கைமாறியபிறகு சாட்டின் தொனி மாறியதற்குக் காரணம் வினவு அண்ட் கோ.

இந்தக் குற்றச்சாட்டுகளுக்கும் சரி, தமிழச்சி மீதும் சம்பந்தப்பட்ட பெண் மீதும் சாரு ரசிகர்கள் சுமத்தும் குற்றச்சாட்டுகளுக்கும் சரி, ஆதாரம் கிடையாது. ஆனால் அதைப் பற்றி அவர்களுக்குக் கவலையில்லை. அவர்களுடைய தர்க்கம் எளிமையானது. சாருவை எதிர்க்கிறாயா? எனில் நீ என் எதிரி.

இங்கே கவனிக்கவேண்டியது இந்த அபாயகரமான ரசிக மனநிலையைத்தான். ஒரு நூலாசிரியரின் வாசகன் என்னும் நிலையில் இருந்து, அவரை வழிபடும் ரசிகனாக மாறி, பிறகு அவரை எதிர்ப்பவர்கள் மீது சீறி சினங்கொள்ளும் வெறியனாக மாறும்போது அபாயம் உச்சக்கட்டத்தை அடைகிறது.  இப்போது சாருவை உயர்த்திப் பிடிக்கும் பலரும் இந்த நிலையில்தான் இருக்கிறார்கள்.

இவர்கள் ஏன் சாரு போன்ற ஓர் ஆபாச எழுத்தாளளைத் தாங்கிப்பிடிக்கவேண்டும்? சாருவின் உளறல்களையும் வக்கிர எழுத்துகளையும் உலக இலக்கியம் என்று ஏன் சிலாகிக்கவேண்டும்? காரணம் அவர்களுக்கு சாரு என்னும் பிம்பம் பிடித்திருக்கிறது. சாரு 'துணிச்சலாக' எழுதும் ஆபாசங்களும் வக்கிரங்களும் பிடித்திருக்கிறது. சாருவின் 'துணிச்சலான' சாட்டிங் பிடித்திருக்கிறது. போகப்பொருளாக மட்டுமே ஒரு பெண்ணைப் பார்க்கும் சாருவின் பார்வை பிடித்திருக்கிறது. சாரு என்னும் தனிப்பட்ட நபரைத் தாண்டி சாரு என்னும் பிம்பத்துக்கும் அது தரும் அத்தனை கிளர்ச்சிகளுக்கும் வசீகரத்துக்கும் இவர்கள் அடிமைப்பட்டுக்கிடக்கிறார்கள். எனவே, சாருவின் பிம்பத்தைச் சாருவைவிடவும் இவர்கள் கவனமாகப் பாதுகாக்கிறார்கள். இந்த வெறிப்பிடித்த ரசிக மனோபாவம் மேலும் பல சாருக்களை உருவாக்க வல்லது.

நடிகர்களும் அரசியல்வாதிகளும் சாமியார்களும் தங்களுக்கான ரசிகர் கூட்டத்தைக் கட்டமைக்க தங்கள் நேரத்தின் பெரும்பகுதியைச் செலவிடுகிறார்கள். பெரும் தொகையையும்.  ரசிகர்கள் இல்லாமல் அவர்களால் இயங்கமுடியாது. ஹிட்லர் பிரசார இயந்திரத்தைப் பயன்படுத்தியே தனக்கான ஒரு வெறிபிடித்த ரசிகர் கூட்டத்தைக் கட்டமைத்தார். இன்றளவும் அவர் மரியாதையுடன் வணங்கப்படுகிறார். சாரு அதிகம் மெனக்கெடவில்லை. பணமும் கொடுத்து, அவர் எழுத்தையும் படித்து, அவருடைய அத்தனை வக்கிரங்களையும் புன்னகையுடன் ஏற்று, அவரைக் கொண்டாடவும் தயாராக இருக்கிறார்கள் ரசிகர்கள். ஹிட்லரால்கூட சாதிக்கமுடியாததை சாரு சாதித்துக்காட்டியுள்ளார். இதற்காக அவர் தாராளமாகப் பெருமைப்பட்டுக்கொள்ளலாம்.

முந்தைய கட்டுரைகள் :

1. சாரு நிவேதிதாவுக்கு மறுப்பு
2. சாரு நிவேதிதாவும் மோர்க்குழம்பும்